“Verbinding tussen personen vindt voornamelijk daar plaats, waar de individuele inrichting geen vat heeft; buiten.” (17-03-2012)
Wat via een breed gedragen vocabulaire gevat wordt jegens een persoon, pakt zich uit tot dat wat een verdienste waardig is. Een omliggende context is het verbindende decor dat bijdraagt aan rechtvaardiging door toeschouwers van het vervaardigde product. Van waaruit voeding stroomt naar zij die subject zijn aan een orde die, in fundamentele waarden bekeken, verbinding heeft met een ander, natuurlijk, vocabulaire. Een beleving van verwarring treedt daar op waar deze niet is. Want wat is de consequentie van een levenis waarin een dergelijke setting niet als zodanig is? Dat die subject is, er daarmee ook niet uit kan?
Buiten, in het heel, is een krachtenveld dat een enkel mens ‘reduceert’ tot een betreffende waardevolheid. De niet afgeleidde primaire bouwmaterialen vinden onderlinge verbindingen door hun hoedanigheid. Zoals stofjes elkaar van natuurlijke wegen verdragen; of niet. Hoor maar …